Sabah evden çıkıyorum ve kızımın anne neolur işe gitme
demeleri içimi burksa da mecburen işimin başına geliyorum . Çalışan anne olmak
her anlamda zor bir hayat demek. Her işe birden yetişme çabası, ev, eş ,çocuk ,iş,
aile,arkadaşlar derken bazen içinden çıkılmaz bir durumda bulabiliyor insan
kendisini. Enerjim bazen yetmiyor ve kendimi yetersiz ve mutsuz hissediyorum.
Bir de üzerine çocuğumu ihmal ediyorum düşüncesi beni inanılmaz yıpratıyor.
Böyle zamanlarda bir durup düşünmek gerek enerji depolamak içinde kendimize
zaman ayırmak tabiki.. kendimizi dinlendirme, ruhumuzun sağlığına önem verme
bence her şeyin başında geliyor. Kimi zaman iş, ev koşuşturmasında kendimizi iç
sesimizi , istediklerimizi, istemediklerimizi ne kadar önemsiyoruz ? Kendimiz için bir şeyler yapmadıkça çevremize
de çocuğumuza da asla verimli
olabileceğimizi düşünmüyorum. Bazen yarım saatlik hayattan bir mola bile eve
döndüğümüzde çocuğumuz için daha mutlu zaman geçirmemiz anlamına geliyor.
Çalışan anne olmak çocuktan uzak kalmak anlamına da gelmiyor
önemli olan birlikte geçirilen zamanları kaliteli kılabilmek. Ne kadar uzun
olduğu değil nasıl vakit geçirdiğimiz önemli bence. İnternetten okuduğum hem
kendimiz hemde çocuğumuzun sağlığı ve mutluluğu için çalışan annelere öneriler
nelermiş sizlerlede paylaşmak istiyorum.
Nicelik değil “Nitelik” : Çocuğumuzla geçireceğimiz vaktin
süresinden çok kalitesi daha önemli, kaliteli vakitten kastımız ne?
Çocuğunuzla karşılıklı etkileşime girdiğiniz ve iletişim kurduğunuz, ona
değerli olduğunu ve sevildiğini hissettirdiğiniz keyifli vakitler (birlikte TV
seyretmek buna girmiyor ) . Özellikle okul öncesi dönem çocuğu annesi
ile birlikte ortak bir şeyler yapabilmek ve onunla oynayabilmek için fırsatlar
arar.
Olumlu Düşünün: Siz yetersiz ve kötü bir anne
değilsiniz J Buna inanın ve sık sık bununla ilgili olumlamalarınızı
tekrarlayın, ta ki bilinçaltınızı ikna edene kadar …
Kendinize Vakit Ayırın : “Yahu ben çocuğuma bile vakit ayıramıyorum
ne diyorsunuz” dediğinizi duyar gibiyimJ Kendinize ayıracağınız vakit, aslında
çocuğunuza ayıracağınız vakitin ve ona yaklaşımınızın daha sağlıklı olmasını
sağlayacaktır. Ancak ruhsal açıdan “sağlıklı” bir anne çocuğuyla
“sağlıklı” bir ilişki kuracaktır. Bu yüzden ruhsal sağlığınız için (ve de
çocuğunuz için) kendinize de vakit ayırın.
Zaman Planlaması: Olabildiğince gerçekçi ve sadık
kalabileceğiniz bir zaman planlaması var olan vaktinizi daha verimli
kullanmanızı sağlayacaktır. Yani önceliklerinizi belirleyin eve gittiğiniz
zaman çocuğunuzla mı vakit geçireceksiniz kendinizle ilgili yapmanız
gerekenleri mi yapacaksınız. Öncelikler günden güne değişiklik gösterebilir
tabi önemli olan yaptığınız plana sadık kalmak.
Onun her dediğini yapmayın: Çünkü aslında bu ona zarar
veriyor. Siz vicdanınızı rahatlatırken çocuğumuz yanlış şeyler öğreniyor.
Örneğin dikkat çekmek ya da istediklerini elde etmek için olumsuz davranışlarda
bulunmak gerektiği gibi ya da çabalamadan da her istediğimize ulaşabileceğimiz
gibi
Yani özetle uzmanlarında dediği gibi her koşulda yetersizlik
hissinden kurtulup öncelikle kendimizi rahatlatıp çocuğumuza kaliteli zaman
ayırabilmek önemli olan. öpmek, kucaklamak, sarılmak, çocukla duygularınızı
paylaşmak, onun da duygularını ifade etmesine fırsat vermek, yardımcı olmak. Birlikte
oyunlar oynamak Hediyeler yerine sevgi
ve ilgi vermek, onunla birlikte vakit geçirmek çocuğumuzu da bizi de tatmin
edecektir.