22 Mart 2013 Cuma

mutlu anne mutlu çocuk



Sabah evden çıkıyorum ve kızımın anne neolur işe gitme demeleri içimi burksa da mecburen işimin başına geliyorum . Çalışan anne olmak her anlamda zor bir hayat demek. Her işe birden yetişme çabası, ev, eş ,çocuk ,iş, aile,arkadaşlar derken bazen içinden çıkılmaz bir durumda bulabiliyor insan kendisini. Enerjim bazen yetmiyor ve kendimi yetersiz ve mutsuz hissediyorum. Bir de üzerine çocuğumu ihmal ediyorum düşüncesi beni inanılmaz yıpratıyor. Böyle zamanlarda bir durup düşünmek gerek enerji depolamak içinde kendimize zaman ayırmak tabiki.. kendimizi dinlendirme, ruhumuzun sağlığına önem verme bence her şeyin başında geliyor. Kimi zaman iş, ev koşuşturmasında kendimizi iç sesimizi , istediklerimizi, istemediklerimizi ne kadar önemsiyoruz ?  Kendimiz için bir şeyler yapmadıkça çevremize de çocuğumuza da  asla verimli olabileceğimizi düşünmüyorum. Bazen yarım saatlik hayattan bir mola bile eve döndüğümüzde çocuğumuz için daha mutlu zaman geçirmemiz anlamına geliyor.
Çalışan anne olmak çocuktan uzak kalmak anlamına da gelmiyor önemli olan birlikte geçirilen zamanları kaliteli kılabilmek. Ne kadar uzun olduğu değil nasıl vakit geçirdiğimiz önemli bence. İnternetten okuduğum hem kendimiz hemde çocuğumuzun sağlığı ve mutluluğu için çalışan annelere öneriler nelermiş sizlerlede paylaşmak istiyorum.
Nicelik değil “Nitelik” : Çocuğumuzla geçireceğimiz vaktin süresinden çok kalitesi daha önemli, kaliteli vakitten kastımız ne?  Çocuğunuzla karşılıklı etkileşime girdiğiniz ve iletişim kurduğunuz, ona değerli olduğunu ve sevildiğini hissettirdiğiniz keyifli vakitler (birlikte TV seyretmek buna girmiyor  ) . Özellikle okul öncesi dönem çocuğu annesi ile birlikte ortak bir şeyler yapabilmek ve onunla oynayabilmek için fırsatlar arar.
Olumlu Düşünün: Siz yetersiz ve  kötü bir anne değilsiniz J Buna inanın ve sık sık bununla ilgili olumlamalarınızı tekrarlayın, ta ki bilinçaltınızı ikna edene kadar …
Kendinize Vakit Ayırın : “Yahu ben çocuğuma bile vakit ayıramıyorum ne diyorsunuz” dediğinizi duyar gibiyimJ Kendinize ayıracağınız vakit, aslında çocuğunuza ayıracağınız vakitin ve ona yaklaşımınızın daha sağlıklı olmasını sağlayacaktır. Ancak ruhsal açıdan  “sağlıklı” bir anne çocuğuyla “sağlıklı” bir ilişki kuracaktır. Bu yüzden ruhsal sağlığınız için (ve de çocuğunuz için) kendinize de vakit ayırın.
Zaman Planlaması: Olabildiğince gerçekçi ve sadık kalabileceğiniz bir zaman planlaması var olan vaktinizi daha verimli kullanmanızı sağlayacaktır. Yani önceliklerinizi belirleyin eve gittiğiniz zaman çocuğunuzla mı vakit geçireceksiniz kendinizle ilgili yapmanız gerekenleri mi yapacaksınız. Öncelikler günden güne değişiklik gösterebilir tabi önemli olan yaptığınız plana sadık kalmak.
Onun her dediğini yapmayın: Çünkü aslında bu ona zarar veriyor. Siz vicdanınızı rahatlatırken çocuğumuz yanlış şeyler öğreniyor. Örneğin dikkat çekmek ya da istediklerini elde etmek için olumsuz davranışlarda bulunmak gerektiği gibi ya da çabalamadan da her istediğimize ulaşabileceğimiz gibi
Yani özetle uzmanlarında dediği gibi her koşulda yetersizlik hissinden kurtulup öncelikle kendimizi rahatlatıp çocuğumuza kaliteli zaman ayırabilmek önemli olan. öpmek, kucaklamak, sarılmak, çocukla duygularınızı paylaşmak, onun da duygularını ifade etmesine fırsat vermek, yardımcı olmak. Birlikte oyunlar oynamak  Hediyeler yerine sevgi ve ilgi vermek, onunla birlikte vakit geçirmek çocuğumuzu da bizi de tatmin edecektir.
mutlu anne eşittir mutlu çocuk…

Hiç yorum yok: